Federatie Armeense Organisaties Nederland (FAON)
E-mail: info@faon.nl

PERSBERICHT

Nederlands wetsvoorstel strafbaarstelling ontkenning genocide: Parlementaire behandeling hervat

Den Haag, 7 maart 2011 – Met een document van 23 pagina’s, waarmee de vragen van de verschillende partijen in de Tweede Kamer worden beantwoord, is de behandeling van het initiatiefwetsvoorstel van de ChristenUnie, om de publieke en opzettelijke ontkenning van genocide strafbaar te maken, weer een stap verder.

Het wetsvoorstel dat al in 2006 werd ingediend, kon tot dusver niet op een meerderheid rekenen, zoals in de schriftelijke voorbereiding uit de kritische vragen van verschillende partijen bleek. Hierin werd o.a. de noodzaak van het wetsvoorstel aan de orde gesteld, ervan uitgaande dat de artikelen over discriminatie en groepsbelediging in de Nederlandse strafwet reeds voldoende in de strafbaarheid van ontkenning van genocide voorzien. Ook wegen beperkingen van de vrijheid van meningsuiting in het huidige Nederlands publieke debat zwaar. Voorts zijn er veel vragen gesteld over de reikwijdte en de bepaling van het begrip genocide.

De ChristenUnie heeft de afgelopen tijd een hoorzitting gehouden, waarin verschillende groeperingen commentaar hebben gegeven op het wetsvoorstel en enkele zoals CIDI (Centrum Informatie en Documentatie Israel) en de FAON (Federatie Armeense Organisaties Nederland) argumenten om toch tot expliciete strafbaarstelling over te gaan naar voren hebben gebracht.

In de beantwoording heeft de ChristenUnie als indiener van het wetsvoorstel de noodzaak tot expliciete strafbaarstelling o.a. benadrukt vanuit de tekst en de doelstellingen van het “Europese Kaderbesluit van 28 november 2008 betreffende de bestrijding van bepaalde vormen en uitingen van racisme en vreemdelingenhaat door middel van het strafrecht”. Dat besluit gaat expliciet uit van de strafbaarstelling van ontkenning van genocide door de lidstaten. Ook acht de inititiefnemer helderheid van wetgeving nodig, die uit de bestaande jurisprudentie niet kan worden afgeleid. In deze jurisprudentie speelde bijvoorbeeld een rol dat de ontkenning van de Holocaust kwetsend was voor de nog levende Holocaust slachtoffers en hun naaste familie. Niet duidelijk is hoe dan het oordeel van de rechter zal zijn in het geval er geen (Holocaust)overlevenden of naaste familieleden meer zijn.

Met betrekking tot de vrijheid van meningsuiting wordt o.a. betoogd dat bescherming daarvan in bijv. het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) niet bedoeld is voor dergelijke ernstige vormen van groepsbelediging.

Ten aanzien van het begrip genocide worden in elk geval de Holocaust en de Armeense genocide als voorbeelden genoemd evenals de genocide in Rwanda en Srebrenica. Ook worden beschouwingen gewijd aan criteria als erkenning en “communis opinio” in dit verband.

De komende tijd zal blijken hoe de partijen in de huidige politieke verhoudingen (na de verkiezingen voor Tweede Kamer van 2010) over het wetsvoorstel denken. Verwacht mag worden dat later dit jaar de plenaire behandeling van het wetsvoorstel in de Tweede Kamer zal plaatsvinden.

Back to Top

PRESS RELEASE

Bill on penalising genocide denial: Handling in Dutch parliament resumed

The Hague, 7 March 2011 – The replies of Christian Union faction, published in a document of 23 pages, to the questions of various factions in the Dutch parliament take the bill to penalise public and deliberate denial of genocide, one step further.

The bill which was introduced in 2006 by the Christian Union faction in Dutch parliament (The Dutch House of Representatives), could so far not count on a majority support. This was evident from many critical questions of the factions in the parliament during the written preparation. One of the issues raised was whether such a bill is necessary, assuming that the articles on discrimination and insulting of a group already present in Dutch Penal Law sufficiently cover the criminalisation of genocide denial. Also restrictions on freedom of expression in present Dutch public debate are weighing seriously. There are also many questions about the scope and definition of the term genocide.

The Christian Union party has recently held a roundtable discussion in which several groups have commented on the bill and some like the Centre for Information and Documentation Israel (CIDI) and the Federation of Armenian Organisations in the Netherlands (FAON) have brought forward arguments to move to the explicit criminalisation of genocide denial.

The Christian Union faction, as the author of the bill, has in a memorandum of reply among others emphasised the need for explicit criminalisation of genocide denial based on the text and the objectives of the EU Framework Decision of 28 November 2008 on “Combating certain forms and manifestations of racism and xenophobia by means of criminal law”. This decision explicitly assumes the criminalisation of the genocide denial by the Member States. The author of the bill also considers that clarity of legislation is needed, which can not be inferred from the existing case law. In this case law, for example, the fact that the denial of the Holocaust was offensive to surviving Holocaust victims and their immediate families played a role. It is not clear what a judge would decide if there are no longer (Holocaust) survivors or their next of kin.

With regard to freedom of expression, it is among others argued that its protection for example in the European Convention on Human Rights (ECHR) is not intended for such serious offences of a group.

Regarding the concept of genocide, in any case, as examples of genocide are mentioned the Holocaust and the Armenian Genocide, as well as the genocides in Rwanda and Srebrenica. Criteria such as recognition and “general consensus” in this context are also discussed.

The coming period will show if, in the current political situation in Holland regarding the election results to Dutch parliament in 2010, a majority in the Dutch parliament will support the bill. It can be expected that later this year the plenary debate will take place on the bill in the Dutch parliament.

Back to Top